Po śniadaniu 15 sierpnia 2000r opuszczamy Pamukkale. Jedziemy już autokarem naszego biura podróży. Podróżujemy również bardzo malowniczą drogą, wśród wysokich gór, obok jeziora Acigol, czyli po turecku "Gorzkie Jezioro". Jest to zbiornik wodny położony niedaleko miasta Denizli. Powierzchnia jeziora podlega znacznym wahaniom, osiągając wiosną aż 100 kilometrów kwadratowych i kurcząc się pod koniec lata do zaledwie 35 kilometrów kwadratowych. Jezioro jest płyciutkie - jego maksymalna głębokość to według różnych źródeł, jedynie 1,50 do 2,10 metra. Zbiornik położony jest na wysokości 842 metrów n.p.m. Acigol zawdzięcza swoją nazwę wysokiej zawartości siarczanu sodu, który jest pozyskiwany z jeziora i następnie wykorzystywany w tureckim przemyśle. Ten specyficzny skład jeziora wynika z zasilających go strumieni i źródeł bogatych w siarczany, wypływających z uskoku tektonicznego, przebiegającego w południowej części jeziora. Zaletą siarczanów pozyskiwanych z jeziora jest brak skażeń i domieszek toksycznych.
Stambuł
Jadąc po tureckich drogach wreszcie docieramy do Stambułu. Przekroczyliśmy mostem granicę Europy, i Azji i podjechaliśmy pod Hotel. Po rozlokowaniu się w pokojach poszlismy na pieszą wycieczkę po Stambule. Wróciliśmy późnym wieczorem. Następnego dnia po śniadaniu mieliśmy wspólne zwiedzanie Konstantynopola, a po obiedzie mieliśmy ponad trzy godziny na zwiedzanie indywidualne.
Stambuł to największe i najludniejsze miasto Turcji i jej centrum kulturalne, handlowe oraz finansowe. Rozciąga się od północnego wybrzeża morza Marmara po obu stronach Bosforu, cieśniny morskiej między Morzem Śródziemnym a Morzem Czarnym. Położenie zarówno w europejskiej Tracji, jak i azjatyckiej Anatolii sprawia, że Stambuł jest jedną z dwóch metropolii świata znajdujących się na dwóch kontynentach. Jest obecnie jednym z największych miast w Europie. W starożytności miasto nazywano Bizancjum, później Konstantynopol, aż wreszcie Turcy w XXw. zmienili nazwę na Stambuł.
Miasto zostało zdobyte przez Turków 29 maja 1453 i stało się stolicą imperium osmańskiego. W XVI-XVIII wieku miasto ozdabiano pałacami, meczetami, kompleksami architektonicznymi. W XIX wieku, kiedy państwo czyniło próby europeizacji, zrezygnowano z tradycyjnej osmańskiej architektury, zastępując ją barokiem i rokoko. W 1923 stolicę Republiki Tureckiej przeniesiono do Ankary. 28 marca 1930 roku miasto zostało oficjalnie nazwane Stambułem dla potrzeb kontaktów międzynarodowych.
Pomimo zniszczeń miasto obfituje w wiele cennych zabytków z okresów bizantyńskiego i osmańskiego. Jedne z najbardziej znanych to Hagia Sofia z VI wieku jako Kościół Mądrości Bożej przerobiony za czasów tureckich na meczet, a od 1935 na muzeum. Czwarty co do wielkości kościół świata, z tak olbrzymią zamkniętą przestrzenią. Meczet Sułtana Achmeda zwany Błękitnym Meczetem, leżący naprzeciwko Meczetu Hagia Sofia, to też piękny i potężny budynek. Obok stoi sześć miniaretów. Pałac Topkapito długoletna rezydencja sułtanów. I wiele wiele innych.
Na tym kończy się nasza opowieść o wyprawie do Turcji. O godzinie 19:00 wyjechaliśmy ze Stambułu i udaliśmy sie w podróż powrotną. W godzinach rannych, 18 sierpnia pojawiliśmy się w Katowicach na dworcu kolejowym i pociągiem dalej wróciliśmy do domu.
